Tέλος εποχής

Φεύγει η Τένια.

Η Τένια είναι η καλύτερη μου φίλη. Σπίτι πάνω κάτω. Ο τρίτος όροφος ανάμεσα μας μοναχα. Σε λίγες μέρες 3.000 χλμ ανάμεσα μας. Τόσο είναι από εδώ το Ντουμπάι. Διαφορά ώρας 2. Γνωρίζει άραγε σύνορα η φιλια?

Την Τένια νιώθω να την ξέρω από πάντα. Η τουλάχιστον από τότε που αρχισα να διαμορφώνω δυναμικά τα στοιχεία του χαρακτήρα που θα μείνουν πιστεύω για μια ζωή.

H Tένια είναι για μένα η Σκουφά, ο καφές στο da capo, τα ατέλειωτα ξενύχτια στην παραλιακή, τα πρώτα μπάνια στη Βουλιαγμένη, η bossa nostra, η Μυκονος, η υδρονέτα στην Υδρα, το Φιλιον, η Χάρητος, το Cavo, οι συζητησεις μας ,οι διαφωνίες μας, οι παρέες μας, η αλλαγή των εποχών μας...

Ξέρω ότι δεν θα χαθούμε, ξέρω ότι θα ξερει πάντα η μια τα νέα της άλλης. Αυτό που δεν ξέρω όμως είναι αν θα έρθουν ξανά οι στιγμες αυτες που ζήσαμε, που βγήκαν αβίαστα μεσα απο τα πιο ωραία, τα πιο αυθεντικά σκηνικά. Τα ταξίδια που κάναμα χέρι χέρι άλλοτε μακρινά και παράξενα βγαλμένα από μιαν άλλη ζωή άλλοτε τοσο κοντινά και γνώριμα όπως τα καφέ της Σκουφά.

Κλαίω όχι γιατί χάνω την Τένια..αυτο δεν θα συμβεί. Κλαίω όπως της είπα, γιατί έφτασε το Τελος μιας Εποχής. Τέλος εποχής λοιπόν για μας..τους μικρους ταξιδιώτες του κέντρου.Αρχή για άλλα μεγάλα ομορφα ταξίδια. Κοινό μυστικό για όλες μας όμως ότι έχουμε ζήσει..και θα συνεχίσουμε με τον δικό μας τρόπο.
Θα μου λείπεις πολύ