Το δικό μου Κέντρο

Όταν το Καφέ Φίλιον λεγόταν Dolce

Όταν το σινεμά σήμαινε Αττικόν και θερινό στη Χάρητος με συνοδεία τυρόπιτας

Όταν παιχνίδι σήμαινε πλατεία Δεξαμενής

Όταν υπήρχε χάζι έξω από το καφέ Brazilian και το Zonar’s

Όταν ζαχαροπλαστείο σήμαινε Ελληνικό

Όταν αγοράζαμε μπαλαρίνες από το Λεμήσιο στη Λυκαβητού και γόβες λουστρίνι από το Salon Sklias

Όταν το κομμωτήριο ήταν ο Άγγελος

Όταν τα καλύτερα πάρτυ γίνονταν στο Mercedes στην πλατεία Κολωνακίου

Όταν πλατεία σήμαινε Tops & Λυκόβρυση

Όταν ψιλικατζίδικο ήταν ο «Λεωνίδας» στην Βουκουρεστίου

Όταν σοκολατάκια ήταν Godiva στη Βουκουρεστίουν πάλι

Με νοσταλγία για τις ηλιόλουστες Κυριακές με το άρωμα από τις νεραντζιές, την όμορφη πλευρά του κέντρου, ενός κέντρου που λίγοι ξέρουν να το ζουν όταν κλείνουν τα φώτα από τα μαγαζιά και οι μουσικές από τα καφέ.